Paus: ‘Bevorder wereldwijd de hoop’

In zijn boodschap voor deze dag schreef paus Franciscus dat individuele christenen en de hele Kerk “in de voetstappen van Christus boodschappers en bouwers van hoop moeten zijn.” Hij behandelde in deze boodschap verschillende aspecten van de christelijke missionaire identiteit.

De boodschap is verdeeld in drie paragrafen:

1. In de voetsporen van Christus, onze hoop
2. Christenen, dragers en bouwers van hoop onder alle volkeren
3. De missie van hoop vernieuwen

In de eerste paragraaf treden we in de voetstappen van Christus, onze hoop. “Christus is de redder voor iedereen en in het bijzonder voor degenen voor wie God de enige hoop is in dit aardse leven,” schreef paus Franciscus. Hij beleefde al onze menselijke zwakheden, behalve de zonde, en droeg alles aan God op. Hij vertrouwde, ook in moeilijke situaties, op Gods plan voor een toekomst vol hoop. Franciscus: “Jezus Christus zette zijn zending door via zijn leerlingen die Hij naar alle volkeren stuurde en op mystieke wijze vergezelde.” De paus wenst ons toe dat wij, in de voetstappen van de Heer, missionarissen van hoop worden “op de plaats waar God ons laat leven.”

De tweede paragraaf gaat over christenen als dragers en bouwers van hoop. “Christenen delen in de hoop, de vreugde, de zorgen en angsten van hen die ze ontmoeten, speciaal de armsten.” Deze passage uit Gaudium et Spes (een van de constituties van het Tweede Vaticaans Concilie) inspireert om met anderen over de hele wereld op te trekken. De missionarissen die naar andere landen zijn getrokken om hun de liefde van God bekend te maken, zijn getuigen van hoop. “Deze hoop overstijgt de grenzen van deze wereld en opent ons voor de goddelijke werkelijkheid waarin we nu al delen,” aldus Franciscus. Ze vindt haar voltooiing in een gemeenschap met de ene Absolute die God is.

Geïnspireerd door deze hoop kunnen christenen voorboden zijn van een nieuwe mensheid in een wereld die symptomen van een menselijke crisis vertoont. “In de technologisch meest geavanceerde regio’s is nabijheid bijna verdwenen. Door onze obsessie met efficiency en een gehechtheid aan materiële zaken zijn we niet in staat tot altruïsme,” zo schreef Franciscus. Hij nodigt christenen uit met nabijheid en barmhartigheid aandacht te schenken aan de armsten en de zwaksten, de zieken, de ouderen en degenen die uitgesloten zijn van deze materialistische samenleving. Door persoonlijk contact dragen we ook de liefde over van het barmhartige Hart van de Heer. Franciscus: “In het goddelijk en menselijk Hart van Jezus wil God tot iedere man of vrouw spreken. We zijn ertoe geroepen deze missie voort te zetten.”

In de derde paragraaf roept paus Franciscus op om te ontdekken hoe we “bewerkers van hoop” kunnen worden. Hij houdt een pleidooi om vernieuwd te worden in de spiritualiteit van het paasfeest, die we tijdens elke eucharistieviering en in het bijzonder tijdens het paastriduüm beleven. Aan het paasmysterie ontlenen we de kracht van de Heilige Geest om met ijver, vasthoudendheid en geduld in het uitgebreide veld van de wereldwijde evangelisatie te werken. Missionarissen van hoop zijn mensen van gebed. De paus wijst op het belang van het bidden van de Psalmen, die ons trainen mensen van hoop te zijn.

Paus Franciscus besluit zijn boodschap met erop te wijzen dat de evangelisatie een gemeenschapsproject is. Het stopt niet met het verkondigen van het evangelie en het toedienen van het doopsel maar gaat verder met het opbouwen van een christelijke gemeenschap. In de huidige samenleving is het lidmaatschap van de Kerk nooit voor eens en altijd gegeven, benadrukt hij. Daarom is de missionaire activiteit van het doorgeven en het vormgeven van een rijp geloof wezenlijk voor elke kerkelijke activiteit.

• Lees de tekst op vatican.va