‘Gaudete et exsultate (Verheugt u en juicht)’. Dit zijn de eerste woorden, en het is daarmee de titel, van de apostolische exhortatie van paus Franciscus over de roeping tot heiligheid in de wereld van vandaag.
“Voor mij ging tijdens de WJD het thema steeds meer leven, de woorden die Maria tegen de engel zei die haar vertelde dat ze de moeder van de Heer zou worden: mij geschiede naar uw woord.” Marieke Koppen - de Goede (25) is onderwijskundige en hielp vanuit de TST mee bij de WJD-stream ‘Ontdek jezelf’. Marieke is werkzaam voor Alzheimer Nederland bij het project Samen dementievriendelijk. Ze ontwikkelt er trainingen over goed omgaan met dementie en wil Nederland zo dementievriendelijker maken. Katholiekleven.nl sprak haar tijdens de WJD-reünie op zaterdag 16 maart.
“Het belangrijkste van de stream ‘Ontdek jezelf’ was kijken naar wat je drijft, wat je talenten zijn, je valkuilen en waar je gelukkig van wordt. Natuurlijk kwamen we daarbij ook op de rol die het katholieke geloof daarin speelt.
Voor mijzelf ging tijdens de WJD het thema steeds meer leven, de woorden die Maria tegen de engel zei die haar vertelde dat ze de moeder van de Heer zou worden: mij geschiede naar uw woord. Het heeft me aan het denken gezet hoe je je dienstbaar kunt opstellen. Klaar staan voor een ander is waar het in het leven om draait. Hoe kan ik dat in mijn dagelijkse leven nog meer doen? Lukt me dat voldoende? In het OV bijvoorbeeld let ik op de mensen om me heen. Je ziet het dan als iemand hulp nodig heeft. Door oogcontact te maken spreken mensen je ook sneller aan. Oog hebben voor de ander komt ook terug in mijn werk voor Alzheimer Nederland.
De paus zei tegen ons: sta op en ga iets doen, ga er niet over praten.
Tijdens de WJD heb je de hele tijd super inspirerende mensen om je heen. Het maakt niet uit naast wie je gaat zitten, iedereen heeft een verhaal, is daar niet voor een zonvakantie en is op zoek naar iets. De WJD zijn echt een soort ‘kookpot’ van inspiratie.
Iemand zei me: dit is je kans om andere culturen te ontmoeten en te praten met wie je maar wil. Die dag heb ik bewust mensen opgezocht en zo kwam ik in gesprek met een meisje uit Nicaragua. Zij deelde kaartjes uit met de vraag om voor Nicaragua te bidden. Ik vroeg waarom en ze legde me uit hoe ingewikkeld de situatie daar nu is. Er zijn protesten en er is politiegeweld. Een vriend van haar mocht het land niet uit, omdat hij had deelgenomen aan die protesten. Hij kon dus niet mee naar de WJD.”
“De paus zei tegen ons: sta op en ga iets doen, ga er niet over praten.”
“Ja, zo zijn de WJD een reality check. Het zijn leeftijdsgenoten. Dat hadden wij ook kunnen zijn.
In Panama waren we te gast bij mensen die vrijwel niets hebben. Als wij hier in Nederland een huis kopen, kunnen we ons bezighouden met de kleinste details. Daar zijn ze blij met een paar stoelen en een tafel. Tegelijkertijd kun je de Nederlandse mentaliteit waarderen. Wij scheiden afval, supermarkten proberen plastic uit te bannen, terwijl daar het vuilnis gewoon op straat belandt.
Het waren mijn derde WJD en ik ben deze keer bewuster met mijn tijd omgegaan. Vorige keren lukte het op vrijdag niet om de kruisweg mee te maken. Daar heb ik nu bewust wel voor gekozen. Ik heb de kruisweg, de tocht naar het veld en de overnachting op het veld als heel mooi ervaren. De stilte tijdens de avondwake was bijzonder. Je moet je voorstellen dat alles daar non stop op standje gehoorschade staat. Maar op het veld is het tijdens de wake met die honderdduizenden jongeren helemaal stil. Tot het moment dat de eerste tonen van de muziek weer klinken.
In die stilte en in al die jongeren is God. Dat voel je gewoon. Het is moeilijk uit te leggen en je moet het niet willen verklaren. Voor mij was dat ook een moment om te bidden. Je bent even helemaal daar. Er is even niks anders. Alsof je in het oog van de storm zit.”
